Góry Lewockie

N 49.150813143975704 E 20.600042888002488
Góry Lewockie na północy Słowacji osiągają wysokość od 1 000 do 1 200 m n.p.m. (Siminy, Ihla, Repisko, Javorina). Najwyższym szczytem jest Čierna hora (1 290 m n.p.m.).
 
Jak Tatry przesłoniły Góry Lewockie
Z masywnego grzbietu gór fliszowych na wszystkie strony wybiegają ostrogi, które są zwykle rozdzielone głębokimi dolinami. Góra zbudowana jest z warstw piaskowca, cieńszych warstw łupków, zlepieńców i brekcji. Wilgotne doliny Gór Lewockich porastają lasy świerkowe z domieszką jodły, natomiast na południu i południowym zachodzie obszaru występują lasy bukowo-dębowe z domieszką jodły. Góry Lewockie leżą w cieniu deszczowym Tatr, co powoduje mniejsze opady.
 
Tatarzy, Niemcy, Wołosi
Ludność słowiańska zaczęła zasiedlać te tereny w VII w., ale dopiero w XIII w., po niszczycielskich najazdach tatarskich, władcy węgierscy pozwolili niemieckim kolonistom osiedlać się na splądrowanych terenach. Wpływ górnictwa i rzemiosła przyczynił się do powstania miast Lewocza, Kieżmark i Lubica. Wsie Torysky, Repaše i Oľšavica zostały zasiedlone w XIII-XV w. przez ludność wołoską.